Bruki aşiretine mensup Kürdler Birinci Dünya savaşının sonuna kadar(1918-1919) eski Gurni ve Aryulni çerçevesinde yaşıyorlardı. Kışlıkları Aras nehri ile aşağı Karasu arası olan bölgeydi. Yazlıkları ise Yeni Beyazid, Gondeler, Nuliduz ve Akhmugandı... Bruki aşiretinin küçük bir kesimi hem yaz ve hemde kışın Yeni Beyazid nahiyesinde yaşıyor. Bruki aşireti 11 kola ayrılıyor: Girmuvki, Karki, Şarki, Ciciki, Alki, Heski, Şawliki, Bipirki, Başki ve Gutki. Bruki aşireti 1400 aileden oluşuyor.(Yerleşim alanları için birinci tabloya bakınız) 1918 ve 1919 yılları arasında meydana gelen Ermeni ve Tatar sorunundan dolayı, Kürdler, tatarlar ve Brukilerde eski Gubirti Erivan sakinleri gibi Taşnakların ölümcül saldırılarına uğradılar ve kaçırıldılar. Brukiler toplu katliamlara uğradılar. Bu aşiretin bir kesimi Gence'deki vatandaşlarının yanına sığındılar. Fakat büyük bir kesimi Beyazid yoluyla Van bölgesine gitti. Çünkü, Türkler Ermenilerin terkettikleri köyleri onlara verdiler. Yani, Timar köyü, Awçik, Wan, (Ardemida) Xavitsur, Qazaq Erciş, Gewaş ve Bustan köyü... Brukilerin aktüel olarak yaşadıkları Van vilayetindeki yaşamları kötü değildir. Brukilerin bir kesimi tarım ile uğraşıyor ve diğer bir kesimi ise göçebedir. Brukilerden Pirti, Başki ve Şawliki(30 aileden oluşuyor) tarımla uğraşıyorlar. Türk devleti Bruki aşireti için koyduğu vergi azdır. Örneğin ordu için Brukilere tespit edilen harc 2 mecildir. Eskisi gibi Hamidye Alayları içinde hizmet vermek için çağrılmıyorlar. Koçerlerden her koyun için iki qiran alıyorlar. Daha sonra azaltılar ve bir qirana indirdiler. Arpa, Buğday ve saman gibi doğal ürünler için 8'den birini alıyorlar. Türk devletinin Bruki aşiretine yönelik bu imtiyazlarına rağmen, Brukiler, Türkiye'nin çerçevesinde kalmak istemiyor ve eski yerleşim yerlerine geri dönmek istiyorlar. Çünkü, Türk devletinin gelecekte kendilerini Hamidiye Alaylarında hizmet vermeye zorlayacağından korkuyorlar. Türkler bu amacı gerçekleştirmek için aşiret listelerini hazırlama çabası içindeler. Ayrıca onların Guliruk'taki yaylaları Türklerin kendilerine verdiklerinden daha güzel ve zenginler. Ayrıca Bruki aşireti şimdi Türklerin elinde bulunan eski kışlıkları olan Aras ve Karasu arasına dönmek istemiyorlar. Çünkü bu kışlıkları, şimdi Sovyetler Birliğinin denetinde olan Yaylalarından çok uzaklar. Kürdler için hiç bir kiymetleri kalmamıştır. Sovyet iktidarının Kafkasya'a istikrarı sağlaması ve bölge de güvenli bir ortamın doğmasından sonra, Bruki aşiretinin kendi vatanına doğru göçü başlamıştır. Brukiler küçük gruplar halinde Fars ülkesi üzeri bizim ülkeye giriyor ve çoğunluğ Nahçiwan bölgesine yerleşiyorlar. 1922 ve 1923 yılları arasında 200 Bruki ailesi geri döndü. 1923 yılının sonbaharın sonuna doğru Bruki aşiretinin Şawliki kolundan 50 aile aşiret liderleri olan Abdullah Mela Oğlu Türkiye'den kaçtılar. Bunlar Mako'daki Sovyet Konsolosluğundan kendi vatanları olan Kafkasya bölgesine geçmeleri için izin istediler. Konsolos bu amaçla Tiflis ile ilişkiye geçiyor, fakat yol vermiyorlar. Onlarda mecburiyet karşısında Mako'da kalıyorlar. Fakat sonradan Urmiye'de başlarına ne geldiğini bilmiyoruz. Yukarıda sözünü ettiğimiz gelişmelerin dışında, 1923 yılının yaz aylarında Van bölgesinden Brukilerin Mirmizki kabilesinden 120 aile, Kerkilerden 70 aile, Şerkilerden 50 aile ve Mamkilerden 40 aile eski Surmalin nahiyesinde bulunan Sinik yaylasına doğru yola çıktılar. Bunlar kışın Kafkasya'ya varmak istiyorlardı. Fakat, Türkler Bruki aşiretinin bu gidişinden haberdar oldular ve bizim topraklara geçişlerini engellediler. Brukilerin Van'dan ayrılma girişimleri Türklerin Kürdlere karşı sert adımlara gitmesine neden oldu. Türkler Brukileri Türkiye'de tutmak için bazı Bruki ileri gelenlerini hizmetlerine aldılar ve aşiret işlerini yürütmeleri için izin verdiler. Şimdi ihtiyar Bekir Ağa'yı Türkiye'deki Brukilerin reisi yapmışlar. Bekir Ağa aşiretin işlerinden haberdardır ve Türkiye terketmek istiyen Brukileri devlete bildiriyor. Brukiler Bekir Ağa'nın gidişatını sevmiyorlar. Onu Türklerin uşağı olarak görüyor ve kendi rızalarıyla onun denetimine girmemişler. Brukiler liderlerinden Hasan Ağa Haci Nikili ve Teymur Ağa Alkin ile beraber Kafkasya'ya geri dönme çabaları içindeler. Van bölgesinde bulunan Bruki aşiretinin genel durumuyla ilgilenmeliyiz. Bizim Kafkasya'ya geri dönmek istiyen Kürdlere karşı sorumlu davranmamız lazım. Diğer Kürd aşiretleri ve Brukiler içinde Sovyetler Birliğine taraftar kazanmak ve ilişkileri güçlendirmek için bizim Urmiye'deki Konsolosumuzla ilişkiye geçilerek bunlara karşı iyi davranması için yetki verilmelildir. Bizim Brukilere karşı iyi davranmamız Kürdistan'ın diğer Kürdleri içinde de iyi sonuçlar doğuracak. Sovyetlere umutla bakarlar ve gerektiği anda da kendilerinden yararlanılır. Bruki/Brukanli aşiretinin 1918 ve 1919 yılları arasında yaşadığı eski Gubirti Erivandaki yerleşim yerleri ve hane sayıları: İsim | Hane sayısı | Aşiret Büyükleri | Kışlık | Yayla | Qirmizki | 150 | Sato keto oğlu | Riganlu ve büyük Burolani | | Karki | 100 100 | Heme Hasanoğlu Ali Haci Babaoğlu | Küçük BurolaniYukarı Kerdumwari | | Mamki | 120 | Hasan Nadiroğlu | Orta Kerdumwari | | Şarki | 165 | Geso Hesooğlu | Aşağı Kerdumwari, Gokça gölünün yanında bulunan Şikanli | | Hacimki | 125 | Hasan Ağa | Turunkentu | | Alki | 100 | Haci Ateşoğlu Teymur Ağa | Azizanlu | | Xaski | 150 | Xanu Musto | Gumik | | Şawliki | 120 | Omeroğlu Abdullah Ağa | Sutuklan ve Gokça gölünün yanındaki köyler | | Pirki | 130 | Bekir Ağa | Gokça gölünün yanındaki Gul tepela | | Başki | 130 | Zeynel | Qeresu Kiça köyleri | | GutkiŞarli | 80 | Abdullah Ağa | Bazargecar bölgesi Kiça gölünün tarafı | | Toplam | 1350 | | | | Yaylalara gelince: Qirmizki, Karki, Mamki, Şarki, Hacimki, Alki ve Qaski kabileleri Erivan'a yakın Axmuxan ve yeni Beyazid'de doğru olan alanları yayla seçmişlerdi. Şawilki, Pirki, Başki, Gutki ve Şarli kabilesi ise Guzal Dere ve Duz gölü çevresini yayla olarak kullanıyordu. Bruki aşiretinin Türkiye ve Kafkasya'daki yerleşim yerleri ve hane sayıları isim | Büyüklerin ismi | Kafkasya | Türkiye | Kışlıkları | Yaylaları | Qirmizki | San Ketu oğlu | | 130 | Nami, Ercek Timar, | Şarur'daki Derekent köyü | Karki | Abdul Hamid | 20 | 100 | Timar | Yukarıdaki bölge | Mamki | Aşiret reisleri yok. Hacimki Hasan Ağaya bağlılar | | 70 | Erciş kazası ve Surmeli | Mako'daki Kızılbaş Kürdlerin içinde yaşıyorlar. | Şarki | Ateşoğlu Teymur Ağa | 30 | 120 | Erciş ve Surmeli | | Hacimki | Hasan Ağa | | 160 | Timar ve Adremid'in merkez köyü | | Aliki | Reisleri yok, fakat Şawilkili Abdullah Ağaya bağlılar | 30 | 90 | Arcik Timar, Gewaş Kazası ve Xewatsur nahiyesi | | Xaski | Abdullah Ağa | 40 | 60 | Xewatsur nahiyesi | | Şawilki | Usif Xuliş | 20 | 80 | Xewatsur Gewaş | | Pirki | | 30 | 90 | Xewatsur merkez | | Başki | | 40 | 90 | | | GutkiŞawli | Adullah Ağa'ya bağlı Wezirağa | 15 | 65 | Adremid köyü | | Toplam | | 215 | 1065 | | | Not: Şarur'daki Derekent köyünden 20 aile yerinden yurdun oldu. Warmazir köyünden 50 aile 1923 yılında şehire indi. Şarur Gence bölgesindedir. Taşnaklar 1919 yılında 15 ailenin başını kestiler. Devam edecek.. Çev: Aris Arda |